Het is zover, ik zit weer zoals vanouds aan de tafel van mijn eigen woonkamer. Vanuit het raam prijkt een deel van de skyline van Rotterdam, op mijn schoot knort een kat. Er gaat niets boven thuis. Toch heb ik afgelopen januari met een heel dubbel gevoel afscheid genomen van de plek waar ik de vijf maanden daarvoor van ben gaan houden. Het kleine, traditionele en toch innovatieve, katholieke en altijd zonovergoten Freiburg in zuidwest Duitsland. Hoewel verhuizen naar een nieuwe plek een periode van aftasten en gewenning vraagt, ben ik me langzaam maar zeker echt thuis gaan voelen in de gemoedelijke en prachtige oude stad. Continue reading
